“… biri size elmayla bisiklet arasındaki farkı söylerse nefes almanın ne anlamı kalır. Ama elmaya biner , bisikleti ısırırsam farkı o zaman anlarım.” Yaşamda insanların gidiş yönleri , çizgileri , sözcüklerin onlarda çağrıştırdığı anlamlar ve beyinlerinde yer etmiş kavramlar… Ve sizin onlarla buluşma noktalarınız… Düşünürsüzünüz bazen aptalca : ben buradayım o da burada , ben bunu gördüm o da bunu görebiliyor , söyledim ve beni duydu. Ahhh!! bir ahmak gibi onunla aynı yoldasınız aynı yöne bakıyor sanırsınız. Hiç kimse o buluşma noktaları sahtekarlığına aldanmasın. Ve başlarken görmesin hiçbir şeyi .. ne demişler erkekler kadınına göre ayar verir. Kadın sadece sanrılarıyla yaşar onu. Çabalarsın, düşünürsün ve onun bedenine sahip olmak için bazen sen bile yalan söyleyebilirsin.
" Geriye boşluğum
Ölümden sonrasını yaşıyorum
Kartondan yapılmış bedenim
Ruhunu arıyor vücudum
Bir yerde senin hücrelerinim
Bir yerde geriye boşluğum”
Sarsılır temellerin, deneyince anlarsın bir bisikleti ısırdığını. Aklından şu şarkıyı geçirirsin : Sevgi anlaşmak değildir.. nedensiz de sevilir , bazen küçük bir an için ömür bile verilir…
Rüyalar kabusların olur , ruhumu sıkan şeyi bir unutsam diye düşünürsün. Bu kendini aldatış ve bütün bu çözümsüzlük hayatın ölüm anında bizden suyu esirgemesi gibi.
“ Eğer birinin ruhuna bakmak istiyorsan , önce rüyalarına bakmalısın. Bu senden daha büyük bir pislik içinde yüzenlere merhamet duymanı sağlar.”
Ve sonra haykırmak istersin ona tüm gücünle.
Gündelik bir- iki cümle konuşalım tatlı. Bilelim ki büyük kutsal şeyleri konuşmak bir oyalayıştır. Dolalım yeryüzündeki güneşle birbirimizin içine …
İnancın ve birlikteliğin ne varsa bu hayata dair seni bağlayan, hepsi alt üst olur. Anlamadı ve artık ummuyor ki türküme katılsın?
Korkup kaçıyor, O yüce yaratıcıdan . Nefsimi köreltip beni bağrına basmaya çalışıyor.O’nun vaatlerinin gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu düşünüyor. Çünkü en büyük gerçeği kabul etmiyor. Bu yüzden ona korku salan, bağımlılık yaratan ve katılık yaratan dinlere sarılıyor. Sevgiye, güce ve anlayışa değil.
O zaman sev bu kanlı dinleri . Sana şiirle, hayat türkümle ne ekleyebilirim? Sen yitirmişsin eklem yerlerini. Bu sahte öğretinin içinde mücadeleyi amaç edin sen, bu savaşta zaferini gerçekleştir, korkuyla eş, inanan kalıplarla barış!
